Rozen zijn rood
maar verwelken
ik ben nog niet dood
de lucht was zo blauw
nu grauw en grijs
eerst hitte
en nu snijdende kou
de bloemen van de lente
de sneeuw van de winter
lopen door het leven
zonder enige hinder
maar daardoor is de pijn niet minder
leven als een roos
bloeien en bloeien
tot de knop uitkomt
maar ook afsterven
zo gauw
zo snel
het kan niet
maar wil het wel
de zon is onder
en komt niet meer op
niet in mijn leven
ik zeg stop
waar is de stralende zonneschijn
wordt het gedwongen
om niet meer bij mij te zijn?
moet ik blijven leven in de duisternis
wat ik voel
er is iets mis
geen zon die opkomt
geen warmte om me heen
het donker komt
en blijft meteen
gesneden aan de doorns van de liefde
takken breken af
ik zal verdwijnen
of is dat laf?
mijn weg stopt hier
mijn deur staat niet meer op een kier
gesloten
was alles maar zo simpel
zo simpel als de natuur
maar voor het leven
betaal je een hoge huur...

[D-RoSe] Real_Openness_Steady_Expressive