Het rent; en rennen doet het hoofd een worp een smak een klap
terwijl ik zwijg in alle talen breekt mijn bek weer open en schreeuwt
dat ik godverdomme niks bereiken wil omdat ik niks te bereiken heb
En boven al; dat ik van je hou en je dat niet weten wil, zodat
Het rent; en rennen doet het hoofd een worp een smak een klap
Bedaar en neem een adempauze; vervloek even het ritme heb rust
Voordat je de hel kust voordat je ziel knakt en je nooit meer ziet
Dat welk noodlot ook om je ademsappel bungelt het leven gaat
Waar het heen wil met je; er zijn geen keuzes dit is wat het is
Bedaar en neem een adempauze; vervloek even het ritme heb rust
Noodweer dendert op mijn blote schouders en knielend valt op mij
De regen met een klap ik ben onder zeil en onder water; nat druipend
Van wat er van me over is moet men maar zien wat men ermee doet
Puzzel stukjes plakken vast aan de doos; voorbeeld smelt samen met
Noodweer dendert op mijn blote schouders en knielend valt op mij
Jij neemt van mij wat ik het meeste liefheb en laat me smekend achter
Naar een kuit een ogenblik alleen met jouw navel; een gesprek zomaar
wat we over het weer hadden of over wat voor weer we gewild hadden
Altijd zullen er gebroken harten zijn; tranen zullen blijven rollen; daarom
Neem jij maar wat je denkt dat ik het meeste liefheb; het smeken is
over
Zilke: | Zondag, februari 20, 2005 21:23 |
Een hele woordenstroom, sterk. | |
Annemieke van der Ven: | Maandag, februari 07, 2005 17:44 |
Intens..... X Annemieke |
|
Lia : | Maandag, februari 07, 2005 15:13 |
sterkte....... | |
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2005 | ||
Thema's: |