Gewoon
Gewoon.
Als de ochtendnevel over de velden kruipt
Lig jij op het gras
Gewoon. Je bent zo puur
De nacht blaast
Ons een kusje toe
Gewoon. Je bent zo mooi
Als je lacht
Bloost mijn stem
Gewoon. Je bent zo liev
Als de wolken huilen
En ik in je armen lig
Gewoon. Je bent er voor mij
Reacties op dit gedicht
| IntegraNatura: | Maandag, februari 07, 2005 16:32 |
| zucht.. hmm.. heerlijk! de hemel op aarde bestaat zeker (hoewel het immer een speld in een veel te drukke stapel hooi is ;) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: littl me | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||