Opgesloten
Ik zit in een hokje
Tussen 4 muren
Er is niet eens een raam
Waardoor ik naar buiten kan gluren
In dit donkere hokje
Ben ik helemaal alleen
Er is geen deur of wat dan ook
Ik kan nergens heen
Ik moet het alleen zien te klaren
Er zelf uit zien te gaan
Maar dat lukt me niet
Dat heb ik al zo vaak gedaan
En telkens val ik weer terug
Terug tussen die 4 muren
Helemaal zonder ramen
Ik kan dus niet naar de buitenwereld gluren
Het lukt me niet om te ontsnappen
Ik heb hier niemand om me heen
Het is zo stil
Ik voel me hier zo alleen
Was er maar iemand die me kon redden
Iemand die me hier weg kon halen
Die zou ik eeuwig dankbaar zijn
En met mijn liefde betalen
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Maandag, februari 07, 2005 21:33 |
| Heb je een hulpie nodig IK sta voorb je klaar liefs mij |
|
| ILse Bruintjes: | Maandag, februari 07, 2005 21:33 |
| Heb je een hulpie nodig IK sta voorb je klaar liefs mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: me evil | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||