Zachtjes streel ik...
zachtjes streel ik jouw gedachten
kus de pijn die in je woont
verwarm de kilheid in je ogen
tover een glimlach op je mond
zachtjes streel ik jouw verleden
kus de pijn die het je geeft
omarm je met verlangen
voel de angst die in jouw leeft
zachtjes streel ik jouw wonden
kus de pijn tot hij verzakt
doorwarm je ziel met lieve woorden
strooi mijn liefde in jouw hart
| Fantasy: | Donderdag, januari 05, 2006 20:04 |
| Super mooi gesschreven. Wordt er stil van, mooi verwoord. XXX |
|
| Simoon_14: | Zaterdag, maart 26, 2005 18:34 |
| Zo mooi geschreven. Had de kaart gelezen en dit gedicht nu al zeker 6 keer overgelezen. Blijft mooi. :) Kus, Simoon |
|
| esteban: | Zondag, februari 13, 2005 12:28 |
| heel mooi,ontroerend | |
| boom: | Donderdag, februari 10, 2005 23:07 |
| zachtjes koester ik de gedachtes aan een blaadje dat zo wijs en zo mooi is geworden door al het verdriet dat ze dragen moet, maar er komt een tijd dat het blad de kleur van de lente krijgt en zal schijnen in de zon als nooit te voren, dan zal iedereen haar zien en bewonderen om wat ze is. liefs van de boom. |
|