even een sprookje
ik las dat je doornroosje bent
hij het spinnewiel waardoor je je prikte en
honderd jaar in liefde viel.
en ik, ik mag mezelf geen prins noemen
dus ik kan je ook niet komen kussen
je moet zelf maar wakker worden.
maar wacht, slaap zolang er dromen zijn
misschien lees ik het sprookje wel verkeerd
ben ik het spinnewiel
mag hij zich wel prins noemen
hij kust je toch.
hij het spinnewiel waardoor je je prikte en
honderd jaar in liefde viel.
en ik, ik mag mezelf geen prins noemen
dus ik kan je ook niet komen kussen
je moet zelf maar wakker worden.
maar wacht, slaap zolang er dromen zijn
misschien lees ik het sprookje wel verkeerd
ben ik het spinnewiel
mag hij zich wel prins noemen
hij kust je toch.
Reacties op dit gedicht
| IntegraNatura: | Dinsdag, februari 08, 2005 21:28 |
| Sprookjes kunnen mij lekker aan het gas haha :) (morbide grapje moet kunnen op zn tijd) Cool geschreven, verwarrend bijna! x. | |
| Martine Gieze: | Dinsdag, februari 08, 2005 21:03 |
| zo is het het...gewoon je eigen werkelijkheid ervan maken...vooral in een sprookje!;-)) leuk/lief verwoord! liefs,Mart |
|
| mensje: | Dinsdag, februari 08, 2005 20:28 |
| Hmm, beetje raar dichtje... ingewikkeld.. hehe maar wel leuk:) kusj een meisjes mensje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: durango | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||