aan alles komt een eind
het is te veel
het moet me van het hart
het is hard
en het komt hard aan
ik zie je graag
liefde vervult nog steeds mn hart
maar jij maakt het ziek
een zwart gat
recht in mn hart
gedane zaken zijn voorbij
ik weet het
het zal nooit meer hetzelfde zijn
en morgen schijnt de zon weer
als altijd
maar gedachte wordt geen herinnering
want ik blijf aan je denken
met steeds dezelfde
wederkerende
wispelturige gevoelens
Zeg me wat ik doen moet
zeg me dat ik je vergeten moet
het kan zo niet langer
niet voor mij
niet op deze manier
want ik blijf nog steeds aan je denken
met steeds dezelfde
wederkerende
wispelturige gevoelens
het moet me van het hart
het is hard
en het komt hard aan
ik zie je graag
liefde vervult nog steeds mn hart
maar jij maakt het ziek
een zwart gat
recht in mn hart
gedane zaken zijn voorbij
ik weet het
het zal nooit meer hetzelfde zijn
en morgen schijnt de zon weer
als altijd
maar gedachte wordt geen herinnering
want ik blijf aan je denken
met steeds dezelfde
wederkerende
wispelturige gevoelens
Zeg me wat ik doen moet
zeg me dat ik je vergeten moet
het kan zo niet langer
niet voor mij
niet op deze manier
want ik blijf nog steeds aan je denken
met steeds dezelfde
wederkerende
wispelturige gevoelens
Reacties op dit gedicht
| flores: | Dinsdag, februari 08, 2005 23:18 |
| Moeilijk, die tegenstrijdigheid.. Maar je komt er wel doorheen en vind vast een oplossing. Of niet.., begrijp ik nu. Moeilijk hoor.. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sickofitall | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||