Eenzaam en waarom

Ik snij me steeds vaker en meer
Kratsen komen er keer op keer
Met de woorden het is allemaal mijn schuld
En dan heb ik geen geduld
Ik moet het mes pakken
En laat mijn trui zakken
Dan snij ik overal waar het maar wezen kan
Achter af baal ik er wel van
Want ik zie die littekens over al
Eigenlijk zit ik gevangen in een diep dal
Niet wetend waar ik terecht zal komen
Gevangen in mijn eigen dromen
Ik heb spijt wat ik mijn vrienden aan doe
Worden ze me langzamer hand niet beu of moe
Zullen ze me laten stikken
Of over me gaan klikken
Gekozen heb ik er niet voor
Heeft iemand het door
Mar dat snijden doe ik mezelf aan
In mijn geheugen blijft het zitten en de littekens zie je voortaan

Ik voel me zo eenzaam
benk nu echt alleen op de wereld???