Dromen sterven
Dromen Sterven
De rebel is ingeslapen
Smog verdoofd de vrijheidsstrijd
Dromen; de perfecte wereld
Verloren in oneindigheid
Beton duldt geen compromis
Emotie weerkaatst en raakt
De traan wordt geabsorbeerd
Ogen worden gesloten en ruggen gekeerd
Dromen vechten nog voor erkenning
Glas en staal behouden hun emotieloos gezicht
Bevroren in een onnatuurlijke houding
Is de rebel toch voor de wereld gezwicht
Het zand dempt de staat van ontbinding
Dromen rotten zonder stank
Diep begraven en mogelijk snel vergeten
Is uiteindelijk de rebel in mij bezweken.
Reacties op dit gedicht
| Tim Mooij: | Vrijdag, april 08, 2005 00:31 |
| oei, jammer om te lezen... ghehe, een jaar geleden, is dat zo? dankje voor je reactie :) is goed om te horen mooi gedicht, gooi er es wat meer op as je zin hebt :) grt Tim/Alter_ego |
|
| ManicManja: | Woensdag, februari 09, 2005 13:16 |
| verrassend maar mooi neergezet ;) er is toch nog wel een beetje van m'n rebelletje over he ?? :P kus! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cappy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||