Oma
Oma,
Iedere Zondag,
Als we kwamen.
Stond ze voor de deur met een lach,
Klein, aardig en lief, dat kan 'k niet beamen.
Lachen, gieren, brullen, kortom gezelligheid,
En tot iedereens spijt,
Is ze heengegaan.
Zoveel verdriet, zoveel pijn,
Saampjes met haar was altijd zo fijn,
Ze liet je nooit in de kou staan.
Waarom, waarom, vraag ik me af,
Zo blij als dat ze erbij lag,
Maar met heel veel pijn is ze toch heengegaan.
Lieve Oma, altijd zal je bij me blijven,
Gedichten zal ik voor je schrijven,
Je heb altijd alles voor me gedaan.
Oma, Ik mis je, maar weet dat je heel dichtbij bent,
Omdat ik je ken zoals geen ander jou kent,
In mijn hart zal je altijd blijven bestaan.
Dikke zoen en knuffel van je Kleinzoon.
Roy
Iedere Zondag,
Als we kwamen.
Stond ze voor de deur met een lach,
Klein, aardig en lief, dat kan 'k niet beamen.
Lachen, gieren, brullen, kortom gezelligheid,
En tot iedereens spijt,
Is ze heengegaan.
Zoveel verdriet, zoveel pijn,
Saampjes met haar was altijd zo fijn,
Ze liet je nooit in de kou staan.
Waarom, waarom, vraag ik me af,
Zo blij als dat ze erbij lag,
Maar met heel veel pijn is ze toch heengegaan.
Lieve Oma, altijd zal je bij me blijven,
Gedichten zal ik voor je schrijven,
Je heb altijd alles voor me gedaan.
Oma, Ik mis je, maar weet dat je heel dichtbij bent,
Omdat ik je ken zoals geen ander jou kent,
In mijn hart zal je altijd blijven bestaan.
Dikke zoen en knuffel van je Kleinzoon.
Roy
Reacties op dit gedicht
| Lia : | Woensdag, februari 09, 2005 17:53 |
| mooie herinneringen koesteren.. knuffie. | |
| mensje: | Woensdag, februari 09, 2005 17:31 |
| Prachtig! Verdrietig is het, als er iemand overlijd... Maar ik denk er altijd het positieve ervan in.. Het had zo moeten zijn, misschien is het wel goed zo... En trouwens, je gedicht klinkt zo verdrietig nog niet... Kusj een meisjes mensje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roy van der Steen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||