Opperbest
*weekgedicht*
Bange dagen trekken verder
net als sneeuw smelt voor de zon
je had nooit kunnen geloven
dat je ooit nog lachen kon
Eenzaamheid maakt plaats
voor vriendschap en plezier
je hebt nog tegen me staan gillen
dat je zo graag weg wilde van hier
Je neerslachtige gevoel wordt minder
je ziet soms zelfs een sprankeltje hoop
je gevoelens zijn nu wat rustiger
en minder in de knoop
Je kan zelf de vogels horen fluiten
samen met de jongen in hun nest
maar met pijn in mijn hart
zie ik je nog steeds liegen
als je zegt ik voel me opperbest
09 – 02 – 2005
~Miriam~
druppeltje: | Woensdag, februari 09, 2005 16:04 |
heel erg mooi gedichtje, pijnlijke en harde waarheid, liefs drup |
|
freestyler: | Woensdag, februari 09, 2005 16:02 |
heel mooi gedicht...herken mezelf er helaas veel te goed in.... kus Barbara |
|
Auteur: Rimjam | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 09 februari 2005 | ||
Thema's: |