* Jij, pap *
Ik zie hoe jij je best doet..
Maar het is te laat..
Vaak gewild.. dat jij niet bestaat..
Je heb zo mn leven overhoop gehaald..
En het doet nog steeds veel pijn
Na paar maanden praten
Maar het helpt niet..
Ik blijf hangen met dit verdriet
Ik zal altijd die haat blijven voelen voor jou
Hoe hard je, je best ook doet
Woorden die je me zei.. doorboorden mn hart..
En je liet me achter, alleen en totaal verward
De dingen die jij zei,, dat ik sneu en dom ben..
Waarom deed je dat? waarom zie je nu pas in
Dat je het mis had?
Door dit gedoe heb ik het thuis niet meer naar mn zin
Je kan zo hard je best blijven doen..
Maar hoe meer je dat doet, hoe meer ik aan het verleden zal denken
Maar ik weet niet meer wat ik nou moet
Of ik je er op deze manier goed aan doet..
Zelfs nu, huil ik er nog om..
Ik wil zo graag.. dat je vanaf me geboorte aardig had gedaan..
Dan was het vast
Een stuk beter gegaan..!!
