De bril
Het ruiggebroken licht
bespeeld het tafereel
dat eerst zo vredig duister lag
en nu zo licht en kil
En zo wordt ik wakker
een beeld in memoire
De tijd herken ik in dat beeld
het was van ons alleen
het was een vanzelfsprekendheid
totdat de leugen ver verdween
En nu het licht doorbroken is
kan ik weer leren zien
de bril is af
bespeeld het tafereel
dat eerst zo vredig duister lag
en nu zo licht en kil
En zo wordt ik wakker
een beeld in memoire
De tijd herken ik in dat beeld
het was van ons alleen
het was een vanzelfsprekendheid
totdat de leugen ver verdween
En nu het licht doorbroken is
kan ik weer leren zien
de bril is af
Reacties op dit gedicht
| Lia : | Vrijdag, februari 11, 2005 19:10 |
| mijn allerbeste maatje heet eef... hihi.. vandaar dat ik even kwam lezen.. mooi gedicht van je.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: eef | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||