Liefde, en zijn ellende
Liefde, en zijn ellende
En er zijn dagen zoals deze
waar de zon het leven laat
Waar de waarde van jouw liefde
beperkt zijn sporen achterlaat
Dan zou ik willen schreeuwen,
en mijn tranen laten gaan
Met jouw armen om mijn schouders
en je huid tegen de mijne aan
Vreemd genoeg noem ik de dagen
waar ik jouw het meeste mis
Maar morgen als je bij me bent,
begint opnieuw de ergenis
Reacties op dit gedicht
| NDscorpio: | Dinsdag, maart 08, 2005 14:02 |
| Prachtig schrijfwerk dame/heer(?) Ik heb vol verwondering zitten lezen. | |
| -Suus-: | Zaterdag, februari 12, 2005 18:30 |
| Zo voelbaar, herkenbaar.. *zucht* hoe doe je dat toch elke keer.. Bewondering en een warme knuffel, Suus |
|
| Dindy: | Zaterdag, februari 12, 2005 16:35 |
| Heel mooi verwoord......pr8ig Sterkte Kusies Dindy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Soledad* | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||