herinneringen
Herinneringen blijven komen....
wanneer het donker is, diep in de nacht.
zwetend lig je je te verdraaien....
en is hij het weer die op je wacht.
Hij maakt je aan het huilen....
wat hij zegt dat doet je pijn.
Dingen die hij weet te herhalen....
dingen die nooit zo hadden moeten zijn.
Je kunt er niet meer tegen....
je voelt je niet meer vrij,
je weet niet meer wat je doen moet....
en het antwoord ligt zo dichtbij.
Plots word je dan weer wakker....
je weet niet waar je bent,
maar hij staat nog steeds te wachten....
hij die je nog steeds niet kent.
wanneer het donker is, diep in de nacht.
zwetend lig je je te verdraaien....
en is hij het weer die op je wacht.
Hij maakt je aan het huilen....
wat hij zegt dat doet je pijn.
Dingen die hij weet te herhalen....
dingen die nooit zo hadden moeten zijn.
Je kunt er niet meer tegen....
je voelt je niet meer vrij,
je weet niet meer wat je doen moet....
en het antwoord ligt zo dichtbij.
Plots word je dan weer wakker....
je weet niet waar je bent,
maar hij staat nog steeds te wachten....
hij die je nog steeds niet kent.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: karinwolk | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||