My only escape.
Als de ogen van de zee opengaan
verlies ik mezelf in verlangen
de pracht van de parels
die lopen op het water
haast onweerstaanbaar
Als de golven gaan fluisteren
mijn dromen blijken te kennen
gaan de duizenden vogels zingen
in de tonen die alleen ik kan herkennen
omdat ik ze verzon
En als de maan dan in de hemel verschijnt
mijn wens bij de engelen te zijn versterkt
weet ik dat mijn enige redding hier is
in de open armen van de zee
naar achter de horizon
Reacties op dit gedicht
| Teared Out: | Donderdag, maart 31, 2005 19:00 |
| Dan word het nu al een Gruwelijk Gedrocht.. ;) |
|
| Lifeless: | Donderdag, maart 31, 2005 18:56 |
| ik denk dat ik me aansluit bij BloodElf: 'echt je bent Gruwelijk goed!!' | |
| BloodElf: | Zondag, februari 13, 2005 18:21 |
| Waarom kan iedereen ineens zo perfect alles neerzetten terwijl ik mijn hoofd al verlies in 4 simpele woorden,, echt je bent Gruwelijk goed!! Liefs, |
|
| life~in~every~breath~: | Zondag, februari 13, 2005 17:37 |
| prachtig! echt heel mooi gedaan... veel liefs, |
|
| Fri..: | Zondag, februari 13, 2005 16:47 |
| Ik vind 'm zoo mooi.. |
|
| Fri..: | Zondag, februari 13, 2005 16:44 |
| wow.. wat een prachtig gedicht deze, ik voel me altijd erg aangetrokken tot de zee, zo mooi omschreven hier:) dit vind ik een van de beste van je ik ga 'm nog een paar keer lezen Liefs, Frida |
|
| Maya Sigui: | Zondag, februari 13, 2005 16:44 |
| stilte.. mooi man.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sugared_Placebo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||