de duivel
De duivel
De duivel keek me aan.
Met zijn rode ogen.
Hij viel me aan.
Met zijn rode drietand.
Terwijl stortte ik in als en doode plant.
En dan mikte hij met zijn drietand.
Ik kost het net ontwijken.
Maar toch was ik dood.
Omdat ik viel in de schroeiende hitte van het vuur.
De duivel keek me aan.
Met zijn rode ogen.
Hij viel me aan.
Met zijn rode drietand.
Terwijl stortte ik in als en doode plant.
En dan mikte hij met zijn drietand.
Ik kost het net ontwijken.
Maar toch was ik dood.
Omdat ik viel in de schroeiende hitte van het vuur.
Reacties op dit gedicht
| Maya Sigui: | Maandag, februari 14, 2005 18:36 |
| Wat een onzin ;) de duivel is puur genot (zolang je de spelregels kent en een beetje klasse hebt :) (sprak zij stoer - ik doe niet aan duivels of goden.. ik wil genot.) | |
Over dit gedicht
| Auteur: bjorn buysse | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||