Een koude regenkermis
schaatsen
op het gladde eendagsijs van een andermans dromen
loopt meestal vrij verbluffend uit
op het weemoedig van een te koude kermis thuiskomen
fouten blijken nog steeds fouten te zijn
ookal verschuil je je achter je eigen mensheid
want in de kleinste vergissingen schuilt de pijn
en die heelt niet altijd met het overlopen van de tijd
rijp voor de sloop
bied ik mijn excuses als occasion aan
voor wie blieft want ik loop
liever dan dat ik hier in mijn eigen angst blijf staan
geef me een een zwarte lantaarnpaal in de regen
om a la humphrey bogart tegen aan te leunen in het holst van nacht
want ik kom tien keer liever mezelf zo tegen
dan dat ik steeds denk dat jij op me wacht...
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Vrijdag, maart 11, 2005 18:22 |
| Prachtig... Heb jij er een fan bij zeg! |
|
| Kuijlemans F.: | Maandag, februari 21, 2005 13:12 |
| .. ben toch liever voorstander van onbereikbare dromen dan harde realiteit. Beter op glad ijs lopen dan door de spiegel van de werkelijkheid te vallen.. Om toch nog even zout in deze bron te gooien. Ik mis het ritme Een goede groet naar alle veren op uw dichtershoed F. |
|
| Zilke: | Dinsdag, februari 15, 2005 21:39 |
| Mijn hoop bedriegt me telkens weer. Sluipt sluw naar binnen op broze momenten en grijpt de waarheid naar de keel. |
|
| smoothy: | Maandag, februari 14, 2005 22:58 |
| En zomaar weer een verbluffend nieuw gedicht... Alsof het niets is :) kus smoothy |
|
| smoothy: | Maandag, februari 14, 2005 22:42 |
| En zomaar weer een verbluffend nieuw gedicht... Alsof het niets is :) kus smoothy |
|
| Mindy broeders: | Maandag, februari 14, 2005 22:40 |
| mooi... | |
