Een minnedicht
Voor haar,
In een heiwee naar haardvuur en oude zoenen
laat ik me eens te meer verleiden tot mijmeringen, aan haar.
Zij, een florerend fossiel van ware liefde die verloren scheen
Als een rode roos begraven in uitgehouwen lavasteen.
Een nostalgische naald graveert mijn koperen ziel
O minne en Muze van al het woord en licht!
In droom en trouw geheugen schetst men uw gelaat
als een zoete galanterie voor een tedere liefdesdaad
Flarden van een onbevreesd verlangen rusten in mijn hand
Alsof ik het in de groeven van mijn handen kon lezen,
voor haar geschreven als de taal van zingende trompetten
De vergeelde blauwdrukken van ongeschreven sonnetten
Maar de dromen van de dag vergaan in de holte van nacht
De oudste kus vergaat als een schone fresco die ontwaakt
En als de schaduw van een schilder verdwijnt zij als het licht
Schrijf ik deze lof voor haar, in een onbezonnen minnedicht
F.
Reacties op dit gedicht
| Es: | Dinsdag, februari 22, 2005 19:01 |
| Een ouderdom, zo liefdevol...dromend in de dag, niet loslaten in de nacht. Een lof die zij niet anders dan eerbiedig en zich geliefd voelend zou moeten ervaren... Oud ja, zoveel ouder maar zo gemeend en wederom zacht... |
|
| Godvader: | Woensdag, februari 16, 2005 13:37 |
| ik hou wel van alliteratie zoals je wel weet uiteraard..nostalgische naald en florerende fossiel eet ik dan ook helemaal op... G. |
|
| ExoticBlue: | Dinsdag, februari 15, 2005 21:05 |
| Damn.. dis goed. EB |
|
| chéron: | Dinsdag, februari 15, 2005 20:08 |
| één van de beste dichters plaats wederom een voortreffelijk gedicht | |
| sunset: | Dinsdag, februari 15, 2005 17:51 |
| Jeetje. Prachtig poëtisch dit hoor. Liefs / sunset |
|
| Martine Gieze: | Dinsdag, februari 15, 2005 16:00 |
| 'een florerend fossiel'...is dat een compliment?!;-)) schitterende poezie weer F!! liefs,Mart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||