Gedachten verdwaald.
Mijn gedachten , waar zijn ze?
Zijn ze zo ver weg?
Het lijkt wel of ik op sommige momenten ze kwijt ben,
Of ik er hard voor weg ren.
Maar ooit komt het goed,
Kom op, hou moed.
Dit mooie maar soms zo trieste leven,
Daar moet je wat van maken en niet zomaar weg geven…
Door er een einde aan te maken!
Kun je over die gedachten waken?
…Die gaat dood… die pleegt zelfmoord…
Hebben ze die woorden dan niet gehoord?
Dit leven is gegeven en maak er het beste ervan,
Jongen, meisje… vrouw of man.
Er is altijd iemand die in trieste dagen aan je denkt!
En je wenkt…
Om met hem mee te gaan,
Nu, maar ook na dit leven naar de sterren en de maan.
Iemand die het beste met je wil,
Geen gehuil, moord, oorlog of verdriet zo stil.
Iemand met een helpende hand…
Iemand dat verre toekomstige land.
Maar hij is ook hier in ons hart!