wanhoop niet
zeiden ze,
hoop
zeiden ze,
geloof in jezelf
dat was wat ze zeiden.
hoe dan?
vroeg ik
een stilte...
eindeloos durend
fout begrepen?
verkeerd verstaan?

zij die altijd alles schenen te weten
zij wisten het niet,
hoe kon ik toen begrijpen wat
zij me probeerde te zeggen
ik begreep mezelf niet eens

nu echter weet ik
wanhoop en hoop zullen er altijd zijn
je leven leiden is
vechten voor je recht te bestaan
jezelf altijd trouw blijven
iedereen laten zien,
dit ben ik
en ik leef, ik leef niet voor jou
maar omdat ik teveel van mezelf
en deze wereld hou
om hem nu al te verlaten...