wie leert mij...?(anorexia)
Wie leert mij...?
Wie leert mij eten,
eten zonder pijn,
zonder schuld
wie leert mij eten,
eten zonder dat ik bang hoef te zijn,
wie leert mij willen eten,
eten zonder iedereen,
zonder Ana,
wie leert mij willen eten,
helemaal alleen,
wie leert mij mogen eten,
eten zonder verdriet,
zonder tranen,
wie leert mij mogen eten,
zonder dat ik denk van niet,
wie leert mij kunnen eten,
eten zonder pillen,
zonder weegschaal,
wie leert mij eten,
zonder leugens mijn honger stillen,
wie leert mij durven eten,
eten zonder medicijn,
zonder hulp,
wie leert mij dat eten niet mijn grootste vijand hoeft te zijn?
Wie leert mij eten,
eten zonder pijn,
zonder schuld
wie leert mij eten,
eten zonder dat ik bang hoef te zijn,
wie leert mij willen eten,
eten zonder iedereen,
zonder Ana,
wie leert mij willen eten,
helemaal alleen,
wie leert mij mogen eten,
eten zonder verdriet,
zonder tranen,
wie leert mij mogen eten,
zonder dat ik denk van niet,
wie leert mij kunnen eten,
eten zonder pillen,
zonder weegschaal,
wie leert mij eten,
zonder leugens mijn honger stillen,
wie leert mij durven eten,
eten zonder medicijn,
zonder hulp,
wie leert mij dat eten niet mijn grootste vijand hoeft te zijn?
Reacties op dit gedicht
| mienke: | Maandag, april 11, 2005 19:13 |
| erg mooi..sterkte liefs mienke | |
| Nonni: | Woensdag, maart 09, 2005 15:13 |
| been there, en laat me zegge dat het eten je vijand niet is...je complex is je vijand, je obsessie is de vijand...en die vijand zit in je hoofd,in je ziel en die krijg je er allen uit door een sterke wil te hebben...het is een harde weg, een weg die ik nog niet eb durven bewandelen,maar ik hoop dat het jou lukt! xxx | |
| Hans Winter: | Donderdag, februari 17, 2005 22:22 |
| misschien zou je samen kunnen gaan zien waarvan je kan genieten, wellicht iets dat je geest voeding geeft, dat onvoorwaardelijk waar is en je werkelijk bezighoudt, en ook met je zintuigen de wereld buiten je beschouwen gaat boeien, dan volgt de koestering van je lichaam, zacht in de zonnige kleuren of fris in de geuren van de wind, of anders op een melodie ontspannen, pas dan, je waakzaamheid wat los |
|
| Boudaatje: | Donderdag, februari 17, 2005 18:04 |
| Herkenbaar... Maar enkel jij kan dat,...met natuurlijk professionele ondersteuning. sterkte Liefs |
|
| hadassah: | Donderdag, februari 17, 2005 15:06 |
| Pijn en herkenbaar gedicht. De eerste stap ligt bij jezelf, door naar je huisarts toe te gaan. En zo kun je verdere hulp krijgen. Het zal erg moeilijk zijn, maar het is je leven waard... Je mag me toevoegen in je msn of e-mailen : hadassah_dorothea@hotmail.com |
|
| michellle: | Donderdag, februari 17, 2005 11:15 |
| dankjewel voor jullie lieve reacties...ik zal mn best doen!ik hoop dat jullie het wel een mooi gedichtje vinden.... liefst |
|
| broken angel: | Woensdag, februari 16, 2005 18:11 |
| leert het zelf,maar slaag geen hulp af.Je kan het kweet het kopje op he sterkte -xxx- |
|
| *~~~Glitter~~~*: | Woensdag, februari 16, 2005 16:11 |
| dat leer jij jezelf inderdaad...... koppiej op he liefs en xxx glitter |
|
| Renaaatju: | Woensdag, februari 16, 2005 14:57 |
| Dat zul je zelf moeten leren, en dat zal je ook lukken! Kop op!!! Liefs, Renate |
|
Over dit gedicht
| Auteur: michellle | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||