Zonnètjes
Zonnètjes 3
Na een hele lange wintertijd
Met hagelstenen, wind en regen,
Lijkt het alleen maar narigheid,
Wat is de ZON dan toch een zegen.
☺☺☺
’t Is weer een dag, ZON overgoten.
Ik puzzel wat of lees een boek,
Een glaasje wijn, een hapje, noten,
Da’s eigenlijk alles wat ik zoek.
☺☺☺
Na een stralende dag, het avondrood
Zich voltrekkend als een wonder,
Gelijk een embryo in de moederschoot,
Wat is het leven toch ZONder.
☺☺☺
Als je dag maar niet wil kleuren
En alles alleen maar pijn doet.
Niemand je nog op kan beuren
Geeft de ZON soms nieuwe moed
☺☺☺
Een stralende ZON, lonkende duinen,
Met z’n allen naar het strand
Waar witte lijven kunnen bruinen
Maar vaak rood worden verbrand.
☺☺☺☺☺
Reacties op dit gedicht
| Just_Read: | Zaterdag, februari 26, 2005 10:21 |
| Ik verlang nu echt naar de zomer.. Mooi geschreven.. Kusjes |
|
| Martine Gieze: | Donderdag, februari 17, 2005 16:00 |
| nou...van mij mag je het zo gaan zingen!;-)) erg mooi verwoord! lekker zonnig...kunnen we best gebruiken!;-) liefs,Mart |
|
| guinevere: | Donderdag, februari 17, 2005 15:26 |
| mooi geschreven zeg...! liefs roosjuh |
|
| sunset: | Donderdag, februari 17, 2005 14:22 |
| Verleidelijk ;=). Ik hou van zon, zomer. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||