Eeuwig slapen
Ave verum
stille dodenmars
met tranen.
Ave verum
Mozarts meesterwerk
oorstrelende
droefenis.
Ave verum
gewijde klanken
met vochtige ogen
aangehoord
in stilte.
Ave verum
voor het eerst
gehoord
in de kapel van
het openluchtmuseum
in Overloon.
Ave verum
in herinnering
aan al die
onschuldige
gevangenen
omgekomen in de
oorlogskampen.
AVE VERUM
om even bij stil te staan!
Reacties op dit gedicht
| erje: | Vrijdag, februari 18, 2005 00:03 |
| erg mooi dat we daar even bij stil mogen staan liefs erje |
|
| Mindy broeders: | Donderdag, februari 17, 2005 23:34 |
| ...ben er stil van... | |
| Raira : | Donderdag, februari 17, 2005 22:44 |
| deze AVE VERUM maakt zeker indruk en laat je vanzelf stilstaan bij dit leed heel erg indrukwekkend verwoord liefs raira |
|
| Sheena: | Donderdag, februari 17, 2005 22:21 |
| zo das zwaar op de late avod maar wel waar de titel trok me al maar de inhoud ontneemt me iedere poging tot grappige opmerkingen ten opzichte van mijn eigen slaapgebrek, onder de indruk ben ik. |
|
| Sheena: | Donderdag, februari 17, 2005 22:21 |
| avod = avond natuurlijk, excuus | |
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||