Mijn hoofd is vol gedachten, flarden, onrust
Ongeduld, woede, angst en eenzaamheid
Moe leg ik mij te rusten
Sluit mijn ogen, vlucht voor mezelf
Hopend, dat ik weer ontwaak
Als het noodweer is overgedreven
Als de wind mijn verdriet heeft meegenomen
Naar verre landen
Dan wordt ik herboren wakker
Als op een prille lentedag
Dan begin ik weer te leven
IK, die het leven altijd lachend zag....
~~~