Alweer
*.~·Alweer·~.*
dwalend over gedachten
op zware wolken zwevend
die de sneeuw vallen laten
draden van hemel wevend
liggen op zachte wolken
waarna ze je laten vallen
waardoor je door blijft lopen
in de diepste dallen
tranen stromen uit ogen
die vol verdriet staren
gedachten vol van pijn
door het lopen grote blaren
donker is het in het dal
brengt verdriet in haar op
zoekend naar lichtstralen
die haar verwijzen naar de top
de trap is ze al vaker gegaan
als ze dacht boven te zijn
zakte het weg onder haar voeten
en liet haar achter in pijn
*.~·liefs·~.*
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Vrijdag, februari 18, 2005 21:49 |
| Mooi hoor liefs mij |
|
| Dindy: | Vrijdag, februari 18, 2005 20:14 |
| Wauw....egt hel erg moi verwoord... Sterkte Kusies Dindy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Visje | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||