Soms zijn mensen zo hard tegen elkaar,
En vliegen elkaar bij elk misverstand in het haar.
Of laten geen enkele emotie blijken,
“Men moet ten alle tijden zo verschrikkelijk hard lijken”
Geen traan; niet van vreugde, niet van verdriet,
Is dat werkelijk nou leven?; dat zo’n mens dat nou niet ziet.
En het is niet zo erg voor die mensen zelf,
Maar ze werken daardoor hun liefhebbenden,zo makkelijk onder het bedelf.
Of is dat nou net de beweegreden voor het bouwen van een muur,
Maakt dat misschien het leven minder zuur?
Schuilen voor alle tegenstanden en emoties in het leven,
Niet hoeven te laten blijken dat iets je raakt.
Volgens mij is het meer schijn,
En lijkt het leven, voor even, wat meer fijn.
Maar geen enkele muur is onbreekbaar,
En gelukkig maakt dat soms een mens weer leefbaar.
Want wanneer iets in het leven ervoor zorgt
Dat 1 steen uit de muur wegvalt,
Zal de muur niet meer lang standhouden, en de mens zal erachter komen dat de omgeving buiten de muur toch beter bevalt..
En het klinkt raar,
Maar,
Meestal wordt die breuk veroorzaakt door de meest kleine dingen,
Een lach van een kind, een gesprek, of eenvoudig een arm om je heen,
En daar is geen enkele muur tegen bestand, ook niet een van steen.
Kijk naar de Berlijnse muur,
Nee; niet naar het letterlijke vallen of de duur,
Maar wat ervoor gezorgd heeft dat het vallen zou gaan,
Dan voelt elk mens zich toch voldaan.
Uiteindelijk kan niemand de gevoelens van een mens ontwijken,
Vroeg of laat zal dat ook een hard mens moeten laten blijken.
En zo lang nog niet elke muur afgebroken lijkt te zijn,
Moeten de mensen zonder muur, d.m.v. van gevoelens uiten, beginnen met het doen van water bij de wijn
Alleen zij kunnen ervoor zorgen,
Dat muren worden afgebroken; vroeg of laat….; vandaag of morgen….