Vandaag is een traan
mijn ogen kleuren blauw
om een of andere reden
is dat de kleur van verdriet
mijn handen op de tafel
maken krassen in het hout
ik schrijf mijn naam terwijl
mijn wangen figuren vormen
en mijn hoofd vreemde rimpels
en ik adem de verkeerde lucht
ik steel jouw stem en roep
om niet gehoord te worden
vandaag ben ik een traan
Reacties op dit gedicht
| fockaert: | Zondag, februari 20, 2005 11:03 |
| heel mooi heel echt zonder tirrelantijntjes en inderdaad zoals in een vorige reactie al verwoord heel verdrietig |
|
| Tim Mooij: | Zondag, februari 20, 2005 00:46 |
| ... hey :) dit is cool... dit is erg cool wie ben jij? grt Tim |
|
| Lievelingetje45: | Zaterdag, februari 19, 2005 21:04 |
| Mooi maar verdrietig verwoord! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||