De wereld is zo groot, verdrietig
word ik er van en met mij zoveel
meer, maar hoe klein mijn leven
loos is en de wereld groot en boos
kan ik bedenken wat
de bomen om me heen, verlaten
door de wereld gelaten voor
wat ik ben
Al starend naar de sterren, wacht ik
op een sprankje hoop dat nog zal
vallen, vallen van omhoog
waaraan ik het verloor
| Will Hanssen: | Zondag, februari 20, 2005 13:03 |
| Droevig-mooi geschreven mét een beetje hoop...mooi gedaan! Liefs, Will |
|
| Auteur: Ing-E | ||
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||