Ik huil wanhoop..
Tijdens nog een poging van mij
om mijn gedachten uit te leggen
Verval ik nogmaals in wanhoop
als jij niets weet terug te zeggen
Mijn woorden zeggen weinig
omdat je niet meer begrijpt
Dat hoeft ook niet, ik wil alleen
dat je je hand eens reikt
Je weet niet hoe hard je me raakt
elke keer als je de de spijker mis slaat
Elke keer dat je alleen kunt zeggen
dat deze periode wel weer overgaat
Je hebt geen idee van wat ik denk
hoe de wereld door mijn ogen leeft
Je kijkt toe maar je ziet niets van
een kind dat je hard nodig heeft
Als ik in je ogen kijk voel ik me
net als vroeger weer immens klein
Want ik huil wanhoop maar jij leerde me
dat mijn tranen onzichtbaar zijn
Reacties op dit gedicht
| linda: | Zondag, februari 20, 2005 14:28 |
| ik weet niet wat ik moet zegge ik vin het mooi en gevoelig het raakte mij wel -x- linda hoop dat het snel weer beter gaat en dat je vader je begrijpt | |
| fristike: | Zondag, februari 20, 2005 14:06 |
| Hoi, mooi gedicht, ik hoop dat alles goedkomt en dat je vader je verdriet inziet en je eindelijk die hand zal toereiken. heel veel sterkte hé! veel liefs, Fristike |
|
| Will Hanssen: | Zondag, februari 20, 2005 14:01 |
| Erg mooi, voelend en kwetsbaar geschreven.. neem niets kwalijk.. je weet niet............ je hebt geen idee....... Laat het lezen dit mooie gedicht! Liefs, Will |
|
| Teared Out: | Zondag, februari 20, 2005 13:46 |
| Oh, echt heel erg mooi. Herkenbaar. "Want ik huil wanhoop maar jij leerde me dat mijn tranen onzichtbaar zijn" Echt vreselijk mooi.. Liefs, |
|
| Nienke: | Zondag, februari 20, 2005 12:26 |
| Heel mooi.. Ben er stil van.. Kus Nienke |
|
| Laura Luijkx: | Zondag, februari 20, 2005 12:23 |
| Heel erg mooi en gevoelig geschreven, meisje! Hele dikke knuffel!!! Liefs, |
|
| sunset: | Zondag, februari 20, 2005 11:22 |
| Wat een diepvoelende twee laatste zinnen. Diep-prachtige hunkerende verwoording. Ik zou het hem laten lezen. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| *silliej*: | Zondag, februari 20, 2005 10:45 |
| zooooo mooi.. maar zo droevig.. dikke knufff veel liefs |
|
| druppeltje: | Zondag, februari 20, 2005 10:02 |
| auw dit doet pijn, ongelofelijk mooi en kwetsbaar neergezet liefs drup |
|
| remie: | Zondag, februari 20, 2005 06:52 |
| prachtig verwoord...Liefs Remie | |
| flores: | Zondag, februari 20, 2005 01:59 |
| Een droevig gedicht, een vader die zijn eigen kind onvoldoende doorziet.. Dan ga je je een beetje en loner voelen, waarschijnlijk al van vroeger af.. Begrijp wel wat je bedoelt, en Denk te begrijpen hoe moeilijk dit is en blijft.. Hoop op betere tijden, maar besef ook dat er al lange jaren zijn verstreken.. Heel veel liefs, en een knuffel, in dit geval van mij.. Maar dat maakt het gemis niet goed, dat begrijp ik.. Nogmaals liefs.. |
|
| Raira : | Zondag, februari 20, 2005 01:34 |
| pijnlijk mooi verwoord en het is heel moeilijk als je niet begrepen wordt maar misschien is het begrip er wel, maar zijn de woorden niet te vinden om ze goed te uiten.. maar ik kan me natuurlijk ook heel erg vergissen ik hoop alleen maar dat het zo is en het daardoor misschien nog wel eens lukt om samen echt in gesprek te komen wens je echt heel veel sterkte liefs raira |
|
| Tommie1: | Zondag, februari 20, 2005 01:26 |
| schitterend gedicht. zo zit de wereld in elkaar, maar je komt wel keer iemand tegen die je wel begrijpt en je verdriet door je ogen ziet.knuff xxx liefs Tommie |
|
| Rien de Heer: | Zondag, februari 20, 2005 01:00 |
| Mooi en gevoelig gedicht. Je hebt heel gevoelig verwoord dat je vader je niet begrijpt en dat hij niet voelt wat er in je leeft. Dat komt vanzelf weer terug want ik merk ook heel duidelijk dat je m nodig hebt en dat je veel om m geeft. Groetjes, Rien. |
|
| christina: | Zondag, februari 20, 2005 00:55 |
| trusten knuffie meis | |
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||