Kon ik maar...
Kon ik maar...
Kon ik deze tranen
maar weg sussen in verborgen verdriet
en me verwarmen
in jouw tedere omhelzing
je langzaam aanraken
met de punten van mijn vingers
over je zachte lippen
en de kanten van je gezicht
kon ik nu maar kijken
in je waanzinwekkende ogen
die me steeds laten verdwijnen
aan de einder van dit bestaan
kon ik jouw hart maar even voelen
slagend tegen de mijne
als onze lippen elkaar raken
en ik je daar de liefde kus
kon ik....
kon ik je nu maar even zeggen
uit het diepste van mijn hart
dat ik je ontzettend graag zie
en...
en dat ik ontzettend van je hou !!!!
*ik mis je liefje*
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Donderdag, februari 24, 2005 19:20 |
| Dit helpt je al een beetje op weg ... maar life-versies zijn toch altijd top. Het is je gegund. Van harte. ana |
|
| druppeltje: | Zondag, februari 20, 2005 09:58 |
| heel erg lief gedichtje, ongelofelijk mooi en breekbaar neergezet liefs drup |
|
| Maya Sigui: | Zondag, februari 20, 2005 09:41 |
| Mooi èn Lief gedicht. Het sneeuwt! Het sneeuwt! brrrrrrrrzzzzzzzzzz haha :) | |
| remie: | Zondag, februari 20, 2005 08:40 |
| wat een prachtig gedicht, zeker voor een prachtige liefde...Liefs Remie | |
| Pyro: | Zondag, februari 20, 2005 07:00 |
| Lief, ontzettend lief :). xxx Pyro |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||