Brandende pijn
ik voel de pijn zwart in mijn gevoel
de gedachten gaan snel al weet ik niet wat ik bedoel
met een zelfmoordpoging maak ik alles kapot
maar tegelijkertijd maak ik alles perfect
en doe ik mijn mond op slot
voor altijd en eeuwig rusten in de zee
ik vraag het aan de dood
er hoeft niemand met me mee
ik hoop dat deze wens nog voor een keer uitkomt
en me brengt waar ik al die tijd op heb gewacht
rust......
de gedachten gaan snel al weet ik niet wat ik bedoel
met een zelfmoordpoging maak ik alles kapot
maar tegelijkertijd maak ik alles perfect
en doe ik mijn mond op slot
voor altijd en eeuwig rusten in de zee
ik vraag het aan de dood
er hoeft niemand met me mee
ik hoop dat deze wens nog voor een keer uitkomt
en me brengt waar ik al die tijd op heb gewacht
rust......
Reacties op dit gedicht
| freakangel: | Zondag, februari 20, 2005 16:05 |
| Leven hoef je niet te verdienen, leven is een gift, een geschenk, maar het is jou keuze hoe je je leven leeft en omgaat met de moeilijke dingen van het leven. Ik weet dat het moeijlijk is en niemand is altijd maar positief, ik ook niet, maar zelfmoord is geen oplossing, alleen een vlucht... Ik hoop dat dichten je helpt bij moeilijke momenten van het leven. Sterkte! Liefs freakangel |
|
| Doornroosje: | Zondag, februari 20, 2005 15:52 |
| ja maar ik geloof in eerste plaats al niet in leven na de dood en ik denk dat ik er dan gewoon niet meer ben ik verdien het ook niet om te leven...... | |
| Trilala: | Zondag, februari 20, 2005 15:49 |
| je kan je rust zeker ook vinden in iets anders dan dood, want wie zegt dat je als je dood bent wel rust voelt? dat je er dan nog wel bent? dat het niet erger word as men dood is...??? kisses |
|
Over dit gedicht
| Auteur: AuroraLacunaCoil | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||