Sneeuwvlokjes
Sneeuwvlokken bestrijken het vlakke land.
Met zachte penseel streken word de aarde gewit.
Daken krijgen een witte rand.
De schoonheid der natuur, een prachtig bezit.
Elk vlokje, uniek in zijn vorm.
Vallen als sterretjes uit de hemel.
Speels dansend, bij wind of storm.
Eén leuk hemels gewemel.
Toveren ze een wit tapijt.
Geniet volop van hun prachtig toneel.
En zo brengen zij voor mij rust en zaligheid.
Terwijl ik in gedachte mee speel.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Maandag, februari 21, 2005 13:36 |
| ik speel mee met je mooie gedicht...prachtig verwoord... xxliefs willem |
|
| hiljaa: | Maandag, februari 21, 2005 09:51 |
| hier is het ook pas aan het sneeuwen ! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lievelingetje45: | Maandag, februari 21, 2005 09:46 |
| Prachtig... maar oppassen dat je niet valt... hier vielen de vlokjes neer! Maar ik zie toch liever de lente komen! Liefs |
|
| Raira : | Maandag, februari 21, 2005 09:42 |
| een prachtig beeld heb je hier neergezet liefs en een fijne dag Raira |
|
| Mamke: | Maandag, februari 21, 2005 09:34 |
| Prachtig verwoord, hier nog geen vlok gezien.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Diane | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||