Mijn eigen wereld
Zwarte gordijnen van regen
Dalen op mij neer
Het siert mijn gebroken gezicht
De ijskoude regendruppels
Raken mijn naakte lichaam
Ik ril van de kou
Ik zie en hoor
Niks meer om mij heen
Een stilte kondigt zich aan
En dan…
De stilte verbroken
Door de drukte in mijn hoofd
Een eigen wereld
Die ik het liefst zou laten slopen
Dalen op mij neer
Het siert mijn gebroken gezicht
De ijskoude regendruppels
Raken mijn naakte lichaam
Ik ril van de kou
Ik zie en hoor
Niks meer om mij heen
Een stilte kondigt zich aan
En dan…
De stilte verbroken
Door de drukte in mijn hoofd
Een eigen wereld
Die ik het liefst zou laten slopen
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Maandag, februari 21, 2005 16:47 |
| Droevig, maar erg mooi geschreven! Kom, laat het sombere achter je en kijk omhoog naar de zon...die schijnt óók voor jou! Heel veel liefs, Will |
|
| brinkieloontje: | Maandag, februari 21, 2005 15:43 |
| hey lief meisje ik vind het echt heel mooi gedicht hoor!:D:D Kus Ilona |
|
| For one moment: | Maandag, februari 21, 2005 15:42 |
| denk eraan dat je nooit jezelf kwijtraakt... Raak jezelf niet kwijt in de werkelijkheid |
|
| Maya Sigui: | Maandag, februari 21, 2005 15:42 |
| ´this ain´t a battle - this is war´ | |
Over dit gedicht
| Auteur: Luna_Aileen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||