Wereld van woorden
Waar zal ik beginnen,
of juist helemaal niet.
Ik kan ook meteen eindigen,
of doe ik mezelf dan verdriet?
Ik leef in een wereld van woorden,
waar ik niks in kan zien,
niet te beschrijven,
niet te zien.
Waarom zijn er geen gevoelens,
en is er alleen maar pijn.
Waarom kan ik niet bedenken,
hoe het zonder mij zal zijn.
Misschien ben ik egoïstisch
en denk ik alleen aan het gemis,
maar als ik er niet meer ben,
dan wil ik weten hoe het is.
De wereld draait wel verder,
de mensen gaan gewoon door,
Het spel is dan gespeeld,
Ik ben degene die verloor.
Misschien is het fout,
en is het andersom.
Misschien verliest de wereld,
en ik mijn heiligdom.
Ik denk dat de wereld nooit verandert,
en de woorden vliegen voorbij.
Misschien kan ik ooit,
leven zonder mij…
Reacties op dit gedicht
| piepjuh: | Maandag, februari 21, 2005 18:12 |
| super mooi gedicht.kus piepjuh | |
| Holy Merry Me: | Maandag, februari 21, 2005 17:38 |
| wauw... ontzettend mooi en diepzinnig gedichtje! prachtig! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xel | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||