eeuwig stilstaan
En de regen had besloten
zijn lange tocht niet te vervolgen
het land eeuwig omhullend
in haar sterke greep van vocht
en eenzame melancholie
Gemoedsrust
kon men het niet noemen
Nee - eerder was het
berusting
de melodramatische erkenning
van eeuwig
Stilstaan...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||