De weg even verloren
Waarheen
waardoor
ik ben de weg verloren
weet niet waarheen
wat ik eens zo belangrijk vond
verliest zijn glans
verliest zijn zin
maar ergens diep van binnen...
weet ik
dit kan niet het einde zijn
het einde is nog ver weg
het hier en nu nabij
eenzaam vecht ik
nu verder
eens komt de glans
van het bestaan terug
wanneer
kan geen mens weten
blijft èèn groot vraagteken
maar ik blijf dapper doorvechten
tot alles weer
een schittering
van geluk zal zijn
en de eenzaamheid is verdwenen
Reacties op dit gedicht
| moowtjuh: | Maandag, februari 21, 2005 18:36 |
| ~Super mooi!!! genoeg mensen zullen zich zo voelen! me included!~!! Suc 6 / stekte Kuszz Moow |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||