de dag van gister
Ik kwam naar beneden
had mij pyama nog aan
ik stond bij de deur
en daar bleef ik ook staan
rende naar boven
omdat ik het niet wou geloven
mijn moeder laat ze mij alleen
gaat ze nu echt heen ?
het was te verwachten we wisten het al een tijdje
maarja mijn moeder had alles nogsteeds op een rijtje
dus dat het zo gebeurt was kon ik niet geloven
en ik was zo boos dat ze die ziekte niet konde stoppen
gewoon ergens anders proppen
zodat mijn moeder kon blijven leven
ja deze dag herinner ik me nog als de dag van gister
maar toch is het over 2 maanden een jaar geleden
voor mij maakt het niet uit
het blijft als de dag van gister
mam ik hou van je en mis je nog steeds iedere dag
had mij pyama nog aan
ik stond bij de deur
en daar bleef ik ook staan
rende naar boven
omdat ik het niet wou geloven
mijn moeder laat ze mij alleen
gaat ze nu echt heen ?
het was te verwachten we wisten het al een tijdje
maarja mijn moeder had alles nogsteeds op een rijtje
dus dat het zo gebeurt was kon ik niet geloven
en ik was zo boos dat ze die ziekte niet konde stoppen
gewoon ergens anders proppen
zodat mijn moeder kon blijven leven
ja deze dag herinner ik me nog als de dag van gister
maar toch is het over 2 maanden een jaar geleden
voor mij maakt het niet uit
het blijft als de dag van gister
mam ik hou van je en mis je nog steeds iedere dag
Reacties op dit gedicht
| ingrid15: | Maandag, februari 21, 2005 23:03 |
| Heeey Heb net me opa verloren en was daar echt al onwijs verdrietig over.. Met je moeder zal dat nog veel erger zijn geweest Echt heel veel sterkte en hoop dat je het een plekje kan geven.. *kus*knuffel* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miss-linny | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||