* Kracht *
Het zonnetje blijft schijnen
Niet in een hoekje wegkwijnen
Vragen blijven, antwoorden komen
Mezelf niet langer blijven intomen
Regen kan weer komen storen
De druppels zijn ingevroren
Ze glijden dan langs me heen
Het kan me niet meer veranderen in steen
Tegenslagen zijn er om te overwinnen
Dan maar weer opnieuw beginnen
Laatste tijd veel voorspoed
Het gaat sinds een tijdje heel goed
Groeien begint langzaam maar zeker
Soms nog wel eens een beetje onzeker
Neem dat maar voor lief
want dat blijft niet definitief
Reacties op dit gedicht
| Peter van der Linden: | Dinsdag, februari 22, 2005 20:19 |
| Goed zo, en doorgaan nou. Liefs, Peter. |
|
| ana (stacia): | Dinsdag, februari 22, 2005 17:45 |
| als dat geen kracht is ... sterk staaltje ! |
|
| Martine Gieze: | Dinsdag, februari 22, 2005 16:59 |
| doet me denken aan een illustratie die in de bijbel staat...over de man die zijn huis op stevige grond bouwt...stortvloeden komen,winden waaien,maar z'n huis blijft staan... erg mooi/sterk/positief verwoord!! liefs,mArt |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 22, 2005 11:41 |
| Positievertje dit. Mooi. Liefs / sunset |
|
| MiZs AnNe: | Dinsdag, februari 22, 2005 11:28 |
| wel heel erg mooi gedicht dat je et wel weet en weet je wat raar is het lijkt wel een beetje op mijn leven :S:) kusjes |
|
| Mamke: | Dinsdag, februari 22, 2005 08:58 |
| Goed zo.... | |
| Raira : | Dinsdag, februari 22, 2005 08:35 |
| Laat je maar leiden door het goede gevoel en de onzekerheid verdwijnt vanzelf je hebt het prachtig onder woorden gebracht liefs Raira |
|
| arie.v.d.zalm: | Dinsdag, februari 22, 2005 08:07 |
| klinkt alles positief wat je in je gedichtje schrijft trouwens je heb het prachtig onder woorden gebracht moin moin arie |
|
