Hoge muren in het verleden
heb ik afgeslepen met mijn tong
En ongewilde levenslessen;
in quarantaine, totdat je weer begon
Want wederom brak jij een praalstuk;
mijn wederopgestane wil
Geduld was nodig voor mijn creatie,
maar passé in ons geheel
En in de schepper van mijn parel
zorgt nu liefde voor een parasiet,
maar nooit dat jij; zelfs niet na jaren
iets waarneemt van mijn aragoniet
SpinneSchim...: | Dinsdag, februari 22, 2005 22:52 |
als het zoals de reacties is, neenee gewoon een schiterend pareltje en een schone inhoud en zo weer iets bijgeleerd...bedankt! | |
starfury: | Dinsdag, februari 22, 2005 21:58 |
ik snap em wel weet hoe je je voelt goe bezig |
|
Cest moi: Bob: | Dinsdag, februari 22, 2005 21:43 |
Hoi Mar, Ik bedoel aragoniet. Een parel wordt gevormt door aragoniet: binnenkant van een schelp. |
|
Mar: | Dinsdag, februari 22, 2005 21:38 |
Agonie is een strijd die vaak in het geheim gestreden wordt. De andere partij verkeert daardoor in een raadsel. Het is een mooi gedicht maar begrijp niet goed waar je heen wil. Liefs Mar |
|
Auteur: Cest moi: Bob | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2005 | ||
Thema's: |