Ik blijf vast zitten zitten..
Vastzitten in het doolhof van pijn.
Nietwetend of ik eruit kom?
De donkere wolken om me heen blijven bij me.
De lucht, het word grijzer.
De bliksem begint te komen.
Of iemand het ziet of ik me zo voel?
Nee, ze denken dat alles goed met me gaat.
Ik help ze wel.
Maar of ik mezelf kan helpen?
Nee!
Ik haat de haat en pijn om me heen.
Ik blijf maar vastzitten in deze wereld!
Wanneer zou ik eruit komen?
Wanneer gaat de bliksem en de grijze lucht bij me weg?
Niemand ziet de pijn in me ogen
Dus wat heeft het nog zin om door te leven?
Om 'het' te doen houd me tegen.
Ik heb het verdriet gezien van de familie wat me broer heeft gedaan.
Moet ik blij zijn omdat 'het' me tegenhoud?
Of niet?
Hoelang zou ik nog in deze wereld blijven hangen?
Hoelang zou het duren dat de damp vergaat?
Elke avond zit ik weer met het bloed dat over me armen glijd.
Wanneer verwijn ik uit deze klote wereld?!