Waarom moet er zoveel narigheid in deze wereld gebeuren?
Waarom is er nooit eens over al vrede?
Is dat dan echt zo moeilijk?
Weten die landen die oorlog hebben wel eens waarom ze boos zijn?
Ik vraag het me af!
Maar waarom kijken er zo weinig mensen naar die landen om?
Dat zijn de landen die ook hulp nodig hebben…
Die mensen daar schreeuwen om hulp
In de hoop dat wij ze horen….
Maar dan moeten wij niet met de vingers in de oren gaan zitten..
Zijn we bang om die mensen te helpen?
Bang om zelf in de ellende te komen?
Die mensen daar hebben geen eens meer hoop op de toekomst
Zij zien geen kleur meer in hun leven!
Hun uitdrukking op het gezicht zegt zelfs niks over hoe ze zich voelen!
Wat zitten wij dan te zeuren als ons iets tegenzit?
Wij boffen zo dat wij hier in het ‘veilige’ Nederland wonen!!
Maar daarom moeten wij ons niet afsluiten voor de mensen die hulp nodig hebben.
Kijk naar Kongo!!!
Daar leven de vrouwen echt in een hel!!!
Daar worden de huizen ’s nachts overvallen…
De vrouwen verkracht!
Niet door 1, 2 of 3 mannen maar soms door een stuk of 8!
Soms worden hun zonen er toe gedwongen om hun eigen moeder te verkrachten
En….. Vader moet toekijken!
Veel mannen hebben hun vrouw nadat die verkracht waren verlaten!
Ze dachten dat hun vrouw er ook schuld aan had…
Ontelbaar veel vrouwen en meisjes hebben daar kinderen…
Maar wie is de vader?
Zelfs hun weten het niet.
Wie weet waarom deze wereld niet naar het geschreeuw van die mensen luistert?
Waarom is het wreed en pijn niet verdeeld over de hele wereld?
In plaats van alleen die landen?
Wie heeft er een antwoord?
Want ik weet het niet!