Leegte
Het gedicht is onleesbaar
Mijn tranen hebben het gewist
De emotie niet te omschrijven
Wat heb ik gemist
Zal ik ooit iemand vinden
Die me echt begrijpen wil
Iemand die ik kan vertrouwen
En waarmee ik oud worden wil
Misschien is het al te laat
Of juist te vroeg
Misschien moet ik zoeken
Of kan ik niet vinden
Ik zal maar doorgaan
Met het leven van dag tot dag
Ik ben nog nooit wakker geworden
Met een brede glimlach
Ik kan proberen
De lach te forceren
Maar het is te gespeelt
En niet te keren
Door leegte omgeven
En met leegte gevuld
Is dit soms het leven
Alles met leegte omhult.
Reacties op dit gedicht
| Nemesis: | Donderdag, februari 24, 2005 20:48 |
| Leven is slechts een gat in het bestaan dat je zelf zult moeten vullen, sprak Vondel ooit. Jouw woorden rijmen de zijne en je kunst is nog lang niet uitgespeeld, neem de pen ter hande en verbaas ons, nog eenmaal Maestro! | |
| mell..: | Donderdag, februari 24, 2005 14:37 |
| MOOOOOIIIIII waawww mooi hoor xxxxx mell.. voel precies hetzelfde.. x | |
Over dit gedicht
| Auteur: xel | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||