Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
laat mijn leven vervagen
zoekend naar een reden van bestaan
zoekend naar een zin in het leven
zo zal het altijd gaan
wat heeft de wereld mij te geven
ken alleen maar verdriet en pijn
waarom zou ik nog geloven
in na regen komt zonneschijn
men kan veel beloven
maar na jaren in duister te leven
zonder een enkel licht
heb ik de moed opgegeven
de deur naar de hoop zit dicht
mijn levensweg wil ik vergeten
gevuld met pijn en verdriet
waarvan niemand hoeft te weten
vertellen zal ik het niet
ik wil geen hulp meer vragen
aan wie het me biedt
laat mijn leven vervagen
de moeite was het toch niet
x
Reacties op dit gedicht
jdedenker vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Lijntje
:
Donderdag, februari 24, 2005 17:10
heel erg mooi! en sterkte!
liefs karlijn
mell..
:
Donderdag, februari 24, 2005 17:02
mooiiiiiii ... hee laat je leven niet vervagen.. er is nog zo veel te beleven.. ik voel me op dit moment ook zo.. maar je moet doorgaan!!! xxx mell..
Over dit gedicht
Auteur:
jdedenker
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
24 februari 2005
Thema's:
[obsessie]