Verdraait lastig
Verdraait lastig
Daar zit ik dan
Helemaal alleen, in een verdraait lastige situatie
Weet bij God niet meer hoe of wat
Slaap niet en krijg geen hap meer door mijn keel
Ik ben dan ook de enige schuldige
En dat is helemaal flink balen
Ik kan schelden en schreeuwen zoveel ik wil
Maar dan wel alleen maar op en tegen mezelf
Het had iedereen kunnen overkomen
Het is gewoon een feit des levens
Hoe hebben ze het ooit kunnen verzinnen
Vraag ik me af
Het één kan niet, het ander ook niet
En toch moet de keus gemaakt worden
Verdomme
Ik denk dat ik het gewoon ga doen…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Queen759 | 
|
|
| Gecontroleerd door: jo | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||