Dood spoor
Daar is ie weer de trein
hij raast over het spoor
telkens over dezelfde lijn
hij remt niet, hij gaat door
Op het ritme van de klok
tot aan 't volgende perron
daar staat een man met wandelstok
te wachten in de zon
Ik bewandel deze weg
want de trein die gaat te snel
da's dan jammer, da's dan pech
want ik zit niet lekker in m'n vel
Ik ben doodop, ik kan niet meer
'k wil gaan liggen op het spoor
maar dan denk ik telkens weer
'Nee, ik mag niet, ik moet door'
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Zaterdag, september 06, 2008 20:04 |
| Blijf dat volhouden. Het leven is echt nog veel te mooi |
|
| Angel20: | Vrijdag, februari 25, 2005 15:19 |
| Erg herkenbaar, houd vol die laatste zin... xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wieteke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||