Angst
Vaak regen en soms een klein zonnestraaltje
Zou dat niet andersom moeten zijn
Elke keer een klein lichtpuntje
Is niet genoeg voor het verdriet en de pijn
En toch probeer ik het steeds
Om opgewekt en vrolijk te zijn
Om die " gezellige " meid uit te hangen
Maar diep van binnen doet het pijn
Is het dan zo moeilijk om alles achter me te laten
En gewoon verder te gaan
Niet telkens verdrietig te zijn
Maar met beide benen op de grond kunnen staan
Reacties op dit gedicht
| just-a-girl: | Donderdag, maart 24, 2005 19:30 |
| tijd heelt alle wonden en vervelende dingen kun je als een wijze les zien je leert er van en wordt er sterker door. kop op en probeer te genieten x kim |
|
| Xannuh: | Zaterdag, februari 26, 2005 15:07 |
| Mooi gedicht! | |
| tja: | Donderdag, februari 24, 2005 21:20 |
| ey deb egt mooi bericht kon ik da ook maar zo goed ik durf er geen te maken maar ja nu ga ik kuzzz-mii angela | |
Over dit gedicht
| Auteur: ***debje*** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||