Nergens
Nergens
thuis van ergens
ben ik aangeland
al weet ik niet waar
thuis of ergens is
verdwaald ben ik
in dit vreemde land
vol duisternis
waar ik geboren ben.
het bed waarin ik
jaren heb geslapen
heeft iets bekends
mijn lichaam is voldaan
mijn binnenste onrustig
bijna verslagen
Mijn hoofd erkent dat
het voorbij zal gaan
mijn hart zal daar
zijn waar zij wonen
aan wie ik leven gaf
mijn wederhelft hij
die mij beminde
dood nam hem
en ik vertoef
in dit mijn land
thuis van ergens
ben ik aangeland
al weet ik niet waar
thuis of ergens is
verdwaald ben ik
in dit vreemde land
vol duisternis
waar ik geboren ben.
het bed waarin ik
jaren heb geslapen
heeft iets bekends
mijn lichaam is voldaan
mijn binnenste onrustig
bijna verslagen
Mijn hoofd erkent dat
het voorbij zal gaan
mijn hart zal daar
zijn waar zij wonen
aan wie ik leven gaf
mijn wederhelft hij
die mij beminde
dood nam hem
en ik vertoef
in dit mijn land
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Vrijdag, februari 25, 2005 09:54 |
| Droevig, maar wel mooi geschreven. Liefs, Will |
|
| sunset: | Vrijdag, februari 25, 2005 09:06 |
| Eenzaamheid, verlangen voelbaar. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| Psych: | Vrijdag, februari 25, 2005 00:22 |
| droef dit te lezen,,,gr,,,psych,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Roelie Kuilder | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||