De dag die afstand schiep
in kreten van pijn
zo’n dag die in deed zien
dat zachtheid ook mag zijn
worsteling in tijd
onvoltooid verleden
het doet en deed
al eeuwen pijn
niets wat was in
het nu van toen en ooit
verlies in tranen
geen angst voor
ontworstelende ontwikkeling
geen angst voor
tijd en ruimte
geen angst
of toch…
zit die angst niet in jezelf?
Kom, laat los… je kunt het…
Innerchild: | Vrijdag, februari 25, 2005 23:53 |
loslaten ... ik doe m'n best ... Tot morgen, Innerchild |
|
*Diana*: | Vrijdag, februari 25, 2005 21:39 |
pfff Arie... indringend... geen woorden... en toch zo graag gelezen! Knuff *Diana* |
|
freakangel: | Vrijdag, februari 25, 2005 20:43 |
Een ontzettend mooi gedicht... liefs freakangel |
|
sunset: | Vrijdag, februari 25, 2005 10:37 |
Zo mooi, zo voelbaar, tonend. Liefs / sunset |
|
ana (stacia): | Vrijdag, februari 25, 2005 10:04 |
De dag waarvan je spreekt ... een heerlijkheid op aard. Liefs ! ana |
|
Psych: | Vrijdag, februari 25, 2005 08:04 |
hel mooi,,,gr,,,Psych,,, | |
remie: | Vrijdag, februari 25, 2005 07:54 |
loslaten zo moeilijk en zwaar....liefs Remie | |
deceiver: | Vrijdag, februari 25, 2005 07:53 |
Onder de indruk van je gedichtje, echt een kunstwerk waar mensen kracht uit kunnen putten. Erg mooi! Fijne dag en kus, |
|
DrieGeetjes: | Vrijdag, februari 25, 2005 01:24 |
Kan men niet vaak genoeg schrijven, Arie... *smile...* ;o)x |
|
Auteur: arie | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: jo | ||
Gepubliceerd op: 25 februari 2005 | ||
Thema's: |