Ik zag je daar lopen,
Je keek me mega verwaand aan.
Ik begon te shaken, kreeg bijna geen adem...
Ik voelde die pijn weer,
de pijn wat je me hebt aangedaan.
Maar toch, verlang ik naar je,
als vriendin.
Het is geen leven zo,
ik ben vriend loos.
Is het m'n eigen schuld?
Dat is wat ik me constant afvraag...
Wat moet ik doen?
Ik kan niet zonder je...